مسئله
افت تحصیلی به عنوان قدیمیترین و بحثانگیزترین مسأله آموزش و پرورش
ایران در دهههای اخیر بوده است که فاصله بین وضعیت علمی موجود
فراگیران با وضعیت مورد انتظار آنها از حد معقول و مقبول آن فراتر رفته
است و منجر به خسارتهای اقتصادی، روانی و اجتماعی گردیده است.
تحقیقات انجامشده نشان میدهد در کشور ما شکست تحصیلی زیاد و پرحجم
بوده و از همان سال اول ابتدایی گریبانگیر برخی از دانشآموزان میشود.
تحلیلهای آماری نشان میدهند که این پدیده در ایران نیز همانند
سایر جوامع گزینشی بوده و همه طبقات به یک نسبت با آن مواجه نیستند. این
امر در مناطق محروم و روستایی و در میان حاشیهنشینان شهرها بسیار
عمیقتر است.
متأسفانه گهگاه در ارائه آمار و ارقام، دقت لازم صورت نمیگیرد تا میزان و حجم واقعی معضلات آموزشی و فرهنگی مشخص گردد.